Z dzieła o "węgierskiej tożsamości", czyli jak widzą siebie nasi bratankowie? ;)

Hej! ;)

     Natknęłam się ostatnio w jednym z moich ulubionych bezdrożowych przewodników na ciekawą notkę z "Poradnika ksenofoba. Węgrzy" autorstwa M. Vamosa i M. Sarkoziego. Notka ta mianowicie dotyczy tego, jak postrzegają siebie Węgrzy. I nie byłoby może w tym nic takiego interesującego, gdyby nie fakt, ze zagłębiając się w adnotacje głębiej, na mojej twarzy pojawił się uśmiech. Ba! A nawet śmiech! ;) Dlaczegóż to? Spytacie. Ano sami zobaczcie, jaki to ten naród - Węgrzy.

• Jak widzą siebie? 

"Węgrzy są głęboko przekonani, ze ich kraj jest najpiękniejszy na świecie. Pogląd ten opierają na następujących tezach:

1. Węgry to najpiękniejszy kraj na świecie - inaczej pierwsi osadnicy madziarscy pojechaliby dalej, szukając piękniejszego.

2. Węgry to najpiękniejszy kraj na świecie, ponieważ emigranci wracają, by cieszyć się jego pięknem, choć w przeszłości wygoniła ich stąd rażąca niesprawiedliwość.

3. Węgry to najpiękniejszy kraj na świecie, ponieważ sławny poeta XVIII-wieczny napisał kiedyś: 'Jeśli świat jest kapeluszem dobrego Boga, to Węgry - bukiecikiem w tym kapeluszu'."

• Jak chcieliby być widziani?

"(...) Węgrzy bardzo lubią, gdy docenia się ich osiągnięcia nauki i sztuki. Gdybyśmy chcieli im się przypodobać, to wystarczy wyrazić uznanie, że tak stosunkowo mały naród dał światu aż 8 noblistów i tak wielkich muzyków, jak Bartok czy Liszt."

• Pesymizm.

"W przypadku Węgrów pesymizm to stan umysłu. Większość z nich to mistrzowie olimpijscy w pesymizmie - a pozostali zajmują drugą pozycję na podium. Węgrzy, widząc pół butelki wina, stwierdzą, że jest ona w połowie pusta, a nie do połowy pełna. Sami z resztą uwielbiają się umacniać w swoim pesymizmie: jak to określają - 'optymista to człowiek niedoinformowany'. Są także realistami - ich bajki nie kończą się stwierdzeniem 'i żyli długo i szczęśliwie', ale 'i żyli długo aż do śmierci'."

• Zbiorowa nerwica.

Węgrzy identyfikują się z Woody Allenem, który stwierdził: 'mam manię prześladowczą, bo jestem prześladowany'. Z utęsknieniem wypatrują czasów, w których będzie im się wiodło i w których zbudują lepszą przyszłość dla swoich dzieci. Ale ponieważ już tyle razy zrazili się w przeszłości, pozostaje obawa, że ich ambicje i tak zostaną ukrócone i lepsze jutro nigdy nie nadejdzie. Jak zaobserwował Arthur Koestler: 'być Węgrem to jak zbiorowa nerwica'."

• Temperament ostry jak papryka.

"Chociaż nie cierpią samokrytyki, Węgrzy są doskonale świadomi swoich wad. Jedną z nich jest zupełny brak jednomyślności: jeśli w pokoju znajduje się 4 Węgrów, na pewno należą do 5 różnych partii politycznych. Inna przywara polega na tym, że ich entuzjazm niejednokrotnie okazuje się tylko słomianym zapałem. 
Węgrzy nie znają w niczym umiaru. Węgier z krwi i kości stara się dowieść, że - cokolwiek by się działo - on dotrzyma słowa, przyniesie, co obiecał, dokończy zadaną pracę, choćby miał przez to pół życia utracić. Określa się to słowem 'virtus', czyli męstwo. Cel niekoniecznie zostaje osiągnięty, ale najważniejsze jest pokazać w jak najbardziej dramatyczny sposób, że się próbowało. Z drugiej zaś strony, w rzeczach małych - takich jak potwierdzenie otrzymania listu i dotrzymanie terminu - to 'próbowanie' jest rzeczywiście sprowadzone do minimum."

Pa pa! :)