Najwyższy szczyt Georgii - Brasstown Bald, czyli u progu Appallachów...

Witajcie serdecznie :)

Jak już zauważyliście, swoje posty o Stanach celowo zaczęłam od Georgii, bo wiele osób nasz wyjazd kojarzyło głównie z Florydą. Tymczasem okazało się, że owszem, Floryda piękna jest, ale Georgia wywarła na nas nie mniejsze wrażenie :)

I tak oto dziś chciałabym zaprosić Was na niezwykłą górską wycieczkę :) 

Mowa tutaj o Brasstown Bald, czyli najwyższym, naturalnym wzniesieniu w stanie Georgia, mierzącym 4784 stóp (1458m n.p.m.), a który rozpoczyna szlak appallachijski. W języku Czirokezów góra znana jest pod nazwa Enotah.

Na szczycie góry znajduje się drewniana wieża widokowa. O Brasstown Bald dowiedzieliśmy się od rodzinki i z miejscowej gazetki, dlatego wybraliśmy się tam autem. W końcu jednak po dotarciu do wjazdu (płaci się drobne pieniążki za wejście, gdyż wszystko znajduje się na terenie Chattahoochee National Forest), zaparkowaliśmy samochód na parkingu, a stamtąd na sam szczyt zabrał nas bus, który kursuje praktycznie co jakieś 5, 10 minut (za darmo). Po iście diabelsko zakręconych zakrętach dotarliśmy do celu!

A... przywitały nas chmury! :) I przede wszystkim piękne widoki :)

Góra jest częścią Blue Ridge Mountains (czyli fragmentu Appallachów). Co ciekawe, góry te znane są ze swego niebieskawego koloru (co już pewnie zauważyliście na zdjęciach;). Okazuje się, że to drzewa uwalniają do atmosfery ciecz, zwaną izoprenem, co przyczynia sie do charakterystycznego zamglenia góry i ich niebieskiego odcienia :)

Działa tu i nadaje również radiostacja pogodowa.

A to fragment parkingu na dole.

Prawda, że są niebieskie? ;)

Kolejna ciekawostka: otóż zdarza się, że w pogodne dni (ale takie naprawdę bardzo pogodne) można zobaczyć ze szczytu Brasstown Bald wysokie budynki Atlanty! Nie pamiętam ile dokładnie jest stamtąd mil/km do Atlanty; wiem, że od cioci z Sautee jest jakieś 1,5 godzinki do tego miasta.

No i ta flaga ogromniasta ;))

Zaraz przy punkcie widokowym znajduje się niewielkie muzeum, w którym możemy zobaczyć (sztuczne oczywiście) zwierzęta, jakie zamieszkują tamtejsze tereny, ilustracje Indian i ich tradycyjnego życia...

...czasów, kiedy pojawiła się kolej...

...a nawet sztucznych ludzi - dawnych pracowników tamtejszych terenów. Byliśmy w lekkim szoku oglądając zwłaszcza tego pana. Był rewelacyjnie skonstruowany, gadał jak typowy Amerykanin, poruszał się... ale bałam mu się w oczy spojrzeć. Aż mnie ciarki przechodziły. Jak żywy, ale nie żywy. Android normalnie ;)

Ta pani, już bardziej przypominała robota. I tak, to była pani ;)

Najbardziej jednak podobały nam sie misie. Oczywiście, żadnego w Georgii nie spotkaliśmy (szkoda, nie szkoda:), ale jeden z pracowników wieży widokowej opowiedział nam trochę o nich. Po pierwsze są to niedźwiedzie czarne; nie mylić z brunatnymi grizzly. Są więc łagodniejsze i właściwie boją sie człowieka, czyli na ogół się nie pokazują. Jednak pracownik ten, mieszka w lesie i zainstalował wokół domu kamery. Pod jego dom podchodzi już od dawna rodzinka misiów. A to pobawić się, a to wyniuchać coś do zjedzenia, a to powspinać się na drzewa, a to odpocząć na przykład ;)

Do dziś żałuję, że nie poprosiłam go o zrobienie kilku zdjęć jego zdjęciom - te niedźwiadki były naprawdę urocze! Zwłaszcza te najmniejsze :)))

Prawda, że słodziaki, mimo, że nieprawdziwe? ;)

Do usłyszenia i zapraszam serdecznie na drugiego bloga :)

Dziękuję, że zaglądacie :)))